- wyszło szydło z worka
- = wyjdzie szydło z worka
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
wyszło [wylazło] szydło z worka — {{/stl 13}}{{stl 7}} prawda wyszła na jaw, kłamstwo, oszustwo się wydało : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sprawdzono dokumenty i wyszło szydło z worka. Wylazło szydło z worka, jaki to gagatek! {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szydło — pot. Wyszło, wylazło szydło z worka «okazało się, zostało ujawnione coś, co było ukrywane, niewiadome»: Złość moja spotęgowała się, gdy wyszło szydło z worka, gdy naocznie przekonałem się, że to teraz mój sławetny kolega – i „miłośnik muzyki” –… … Słownik frazeologiczny
szydło — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. szydłodle; lm D. szydłodeł {{/stl 8}}{{stl 7}} prosty lub zakrzywiony kolec metalowy, osadzony w trzonku, służący do robienia dziurek, ułatwiających zszywanie np. skóry, brezentu; także: gruba igła do szycia… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szydło — n III, Ms. szydłodle; lm D. szydłodeł «narzędzie w postaci cienkiego metalowego kolca (prostego lub zakrzywionego) osadzonego w trzonku, służące do nakłuwania, przekłuwania twardego materiału (zwykle skóry); także: gruba igła do szycia twardego… … Słownik języka polskiego
wyjść — 1. Coś, ktoś nie może wyjść komuś z głowy, z myśli «ktoś nie może o czymś, o kimś zapomnieć, coś, ktoś zajmuje czyjąś uwagę»: Twój były chłopak nie może wyjść ci z głowy. Cosm 9/1999. 2. Coś wyszło spod czyjejś ręki, spod czyjegoś dłuta, pędzla,… … Słownik frazeologiczny
wychodzić — 1. Coś, ktoś nie może wyjść komuś z głowy, z myśli «ktoś nie może o czymś, o kimś zapomnieć, coś, ktoś zajmuje czyjąś uwagę»: Twój były chłopak nie może wyjść ci z głowy. Cosm 9/1999. 2. Coś wyszło spod czyjejś ręki, spod czyjegoś dłuta, pędzla,… … Słownik frazeologiczny
wyjść — dk, wyjśćjdę, wyjśćjdziesz, wyjdź, wyszedł, wyszła, wyszli wychodzić ndk VIa, wyjśćdzę, wyjśćdzisz, wyjśćchodź, wyjśćdził 1. «opuścić jakieś miejsce, zwykle udając się dokądś, w jakimś celu» Wyjść z domu. Wyjść na spacer. Wyjść po zakupy. Wyjść… … Słownik języka polskiego
worek — m III, D. worekrka, N. worekrkiem; lm M. worekrki 1. «rodzaj opakowania najczęściej ze zszytego płata tkaniny, zwykle z nie uformowanym dnem, służący do transportowania i przechowywania różnych materiałów, zwłaszcza sypkich, drobnych przedmiotów… … Słownik języka polskiego
worek — Wrzucić, wsypać, wpakować itp. coś do jednego worka «jednakowo traktować, oceniać rzeczy różnej, nieporównywalnej wartości, jakości»: Nazwa „reumatyzm” tak naprawdę obejmuje ponad dwieście chorób o różnym przebiegu i skutkach. Wrzucamy je do… … Słownik frazeologiczny
worek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. worekrka {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} opakowanie zszyte z kawałka materiału, bez foremnego dna, często zawiązywane u góry, służące do przechowywania lub przenoszenia czegoś … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyleźć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wyłazić ZOB.wyszło [wylazło] szydło z worka {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień